چت روم

در بلور چشم من یاد تو بود در سکوتم شوق فریاد تو بود

منم شبی به خاطره ها تبدیل میشوم خط میخورم و ز هستی تعطیل میشوم مرا به خاطره ها نه به خاطر بسپار

هرزگاهی دریا هوس میکنه به ساحل سری بزنه براش مهم نیست ساحل دستشو میگیره یا نه مهم اثبات وفاداری دریاست

خاطرمان باشد شاید سالها بعد در گذر جاده ها بی تفاوت از کنار هم بگذریم و بگوییم آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود

یه گلدون پر از گل مال تو تو هم مال من دیدی بازم سرت کلاه رفت تو یه گلدون داری اما من یه دنیا گل دارم

زندگی بافتن یک قالیست نه همان نقش و نگاری که خودت می خواهی نقشه را اوست که تعیین کرده تو در این بین فقط می بافی

در گلستان هیچ گل ندهد بوی تو را کنم هر دم آرزو که ببینم روی تو را
 

آمدنت را یادم نیست بی صدا آمدی و بی آنکه بدانم بی اجازه ماندی

با یاد رفیق است که دنیا زیباست با عشق رفیق است که دنیا برجاست فردا که ز دنیا رفتم این رفیق است که گوید خاک رفیقم اینجاست

روی جلدای کتابا روی صفحه های دفتر همینو فقط نوشتم هر کسی به جز خودت پر

نازی که ز لبخند گل یاس هویداست زیبایی عشق است که در چشم تو پیداست

گر زنی آتش به جانم من بسوزم در رهت پس از آن هر ذره خاکسترم خواهان توست

دانم و دانی که جانم عاقبت از آن توست پس نزن آتش به جانم چون که جانم جان توست

اگر روزی مقدر شد که با اشکت وضو سازم خدا داند که با چشمت هزاران قبله می سازم

خواستم توی قلبت خونه کنم دیدم زمینش خیلی گرونه ما که فقیریم توی چشات چادر میزنیم

اگه ما کنار هم باشیم خوشیم پس خوبه از هم دیگه جدا نشیم من کنار تو تو کنار من پس نگاه با هر غریبه قدغن
 

سالها بگذشته از میلاد من کی یکی مردانه باشد یاد من منو یک تنهایی و یک شمع روشن خدایا نکند باد بیاید

گر تو را از ابلهی کردم رها بر من ببخش بر سر عشق نه بر مهر و وفا  بر من ببخش

آنچنان رسم وفا مرد که ترسم روزی لیلی زنده شود یادی ز مجنون نکند
 
 

چه می شد دستانم به دستانت گره می شد چه می شد آغوشم در آغوش خوش تو جا می شد چه می شد اشک هایم با لبخندت یکی می شد چه می شد بوسه هایم بر گونه های سرخت جاری می شد چه می شد گل هایی را که هدیه دادم در قلب تو سبد سبد عشق می شد

چرا غم ها نمی دانند که من غمگین ترین غمگین شهرم بیا هی دوست با من باش که من تنهاترین تنهای شهرم
 

اگر نمک باعث شوریست عجب است که یار من این همه نمک دارد و شیرین است

لای خاطرات تلخم یاد تو همیشه شیرین تا ابد فکر تو هستم نازنین رفیق دیرین 
 
 

بچه که بودیم بچه بودیم بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه هم نیستیم برای عشق پاک بچه گی هایم دلم تنگ است

ما زاده شده ایم که دوست بداریم کسانی که بر قلبمان زخم ایجاد نمودند

آسمان جای عجیبیست نمیدانستیم عاشقی کار غریبیست نمیدانستیم عمر مدیون نفس نیست نمیدانستیم عشق کار همه کس نیست نمیدانستیم

عکس تو رو طاقچه ی قلب منه بهترین خاطره ی عمر منه دل اگه بخواد بیفته بشکنه عکستو طوری گذاشتم نشکنه

ای قاصدک عشق ز معشوقم چه خبر ای سفیر هرچه مسافر ز معشوقم چه خبر گر بدیدی رخ زیبای معشوقه ی من  خبرش کن ز احوال دل غم زده ی من .
 
 

در قفس تنهاییم تنها یاد توست که مرا به اوج همه ی دوست داشتنها به پرواز در می آورد

در را باز کن خبری دارم قلبم را بشکاف نامه ای دارم نامه را باز کن دوستت دارم

این منم پنهانترین افسانه ی شبهای تو آنکه در مهتاب باران شوق پیدایی نداشت خواستم تا حرف خود را با غزل معنا کنم زیر باران نگاهت شعر معنایی نداشت

به شقایق سوگند که تو بر خواهی گشت من به این معجزه ایمان دارم منتظر باید بود تا زمستان برود غنچه ها گل بکنند

درویش کوچه های تنهاییم کاسه ی گدایی مرا سکه ی نگاه تو کافیست

الهی روزگارت آفتابی الهی شامگاهت ماهتابی الهی در همه دوران عمرت به قلب هرکه خواهی راه یابی

سالها پرسیدم از خود کیستم  آتشم شورم شرارم چیستم دیدمش امروز و دانستم اکنون او به جز من من به جز او نیستم

اتل متل صفاتو دلم کرده هواتو الهی زود ببینم صورت مثل ماهتو

ای عشق مرا به شط خون خواهی برد چون قیس به وادی جنون خواهی برد فرهاد صفت در آرزویی شیرین دنبال خودت به بیستون خواهی برد

مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد عالم از ناله ی عشاق مبادا خالی که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد

اوج نیاز قلب من در به در نگاهته آرامش درون من دیدن روی ماهته

اینقدر خیالهای بیهوده نباف ماییم و دو خط رباعی و یک دل صاف در آیینه ی دلم به جز عکس تو نیست شک داری اگر بیا دلم را بشکاف

از بس که درون سینه تنها مانده درمانده ام از دست دل وامانده در داخل سینه درد شیرینی هست آیا دل من پیش شما جا مانده

میان چشم تو ییلاق کردم در عشق تو خودم را چاق کردم از این پس بی تو مفهومی ندارم دلم را بر دلت سنجاق کردم

با یاد چشمهای تو خوب است خواب من از ابرها کناره بگیر آفتاب من چشم تو را کجای جهان جستجو کنم پایان بده به تب و تاب بی حساب من

اگه عشقم حقیره اگه جسمم کویره اگه همیشه تنهام اگه خالیه دستام برای تو عاشق ترین عاشق دنیام
 
 

دلم اعدام عشق است به دار قلب خاموشت بدان تا لحظه ی مردن نخواهم کرد فراموشت

ای که یادت بهترین مفهوم بیداریست عطر یادت تا ابد در خاطرم جاریست

نقاش نیستم اما تمام لحظه های بی تو بودن را درد میکشم

هر از گاهی توقف فرصت خوبی است برای دیدن مسیر طی شده و نگریستن به راه پیش رو گاهی برای رسیدن باید ایستاد

با یک پلک زدن غافل از آن ماه نباشیم شاید که نگاهی کند آگاه نباشیم

می دونی بهترین واحد پول دنیا چیه تومن چون هم تو توش هستی هم من