چت روم

هر دل سنگی یه روزی میشه تنگ چه کنم من که دلم تنگه همیشه

به سلام ها دل نمی بندم از خداحافظی ها غمگین نمی شوم دیگر عادت کرده ام به تکرار یکنواخت دوری و دوستی خورشید و ماه 

سه نوع گل داریم یکی تو خونه یکی تو گلخونه یکی داره اس ام اس میخونه 

ما هرچی تلخی بود امتحان کردیم ولی دیدم هیچ چیز تلخ تر از ندیدنت نیست

همیشه این واسم سوال بود که عشق چیه اما الان با تو به زیباترین جواب رسیده ام 

در شیارهای قلبم به دنبال کدامین عشق می گردی عشق من در آینه ای است که هر روز به آن می نگری

یک کلام حرف حساب باهات دارم میخوام بگم بی معرفت دوست دارم

تو سیب کدامین درخت پرتقالی که هر دانه انارت به سرخی گیلاس های درخت موز است ای گلابی من

 دریا باش تا بعضی ها از با تو بودن لذت ببرند و بعضی ها که لیاقت دیدن تو ندارند  غرق شوند

عشق مرگ نیست زندگی است سخت نیست عین سادگی است

گاهی خوردن لگدی از پشت برداشتن گامی به جلو است

تمام تلاشت در زندگی این باشد که روزگار را مطیع خود کنی نه این که خود مطیع روزگار باشی

من تو را دوست می دارم لحضه هایم را بی تو هیچ می دانم شب های تاریک و سرد راه خانه را نمی دانم  عاشقانه ترینی کودکانه دوستت می دارم

تو اگر در تپش ابر خدا را دیدی همتی کن و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است

در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکار از آنانی که دوستمان دارند غافلیم شاید این است دلیل تنهایی مان

چی بگم اگه تو بودی گریه ها منو نمی برد زندگی منو می فهمید رویاهام به هم نمی خورد

نفسم می گیرد در هوایی که  نفس های تو  نیست

وقتی تو از عشق بی بهره هستی از دیگری می خواهی که آن را به تو بدهد در واقع تو گدایی می کنی دیگری نیز متقابلا از تو عشق می طلبد حال دو گدا دست هایشان را بر روی یکدیگر گشوده اند تصور کن

سنگ در برکه می اندازم و می پندارم با همین سنگ زدن ماه به هم می ریزد کی به انداختن سنگ پیاپی در آب ماه را می شود از حافظه ی آب گرفت

گفتمش آغاز درد عشق چیست گفت آغازش سراسر بندگیست گفتمش پایان آن را هم بگو گفت پایانش همه سرکندگیست گفتمش درمان دردم را بگو گفت درمانی ندارد بی دواست گفتمش یک اندکی تسکین آن گفت تسکینی ندارد ماندنیست

به یادت هستم بی هیچ بهانه ای شاید دوست داشتن همین باشد

اگه کسی تو چشات نگاه کرد و قلبت لرزید عجله نکن چون ممکنه یه روز کاری با قلبت بکنه که چشات بلرزن

امشب شب آخره که مزاحم دلت شدم خورشید فردا مال تو ببخش که عاشقت شدم بدرقه لازم ندارم خودم میرم عزیزترین نذار بمونه زیر پا  قلبمو بردار از زمین دوستت دارم برای تو فقط یه حرف ساده بود غافل از این که قلب من منتظر اشاره بود

می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی می رسد روزی که تنها در کنار عکس من نامه های کهنه ام را مو به مو از بر کنی

همیشه ابرا می بارن اما همه عاشق ستاره ها میشن مواظب باش چشمک ستاره گریه ی ابرو از یادت نبره

یه شب خوب تو آسمون یه ستاره چشمک زنون خندید و گفت کنارتم تا آخرش تا پای جون ستاره ی قشنگی بود آروم و ناز و مهربون ستاره شد عشق من و منم شدم عاشق اون اما زیاد طول نکشید عشق من و ستاره جون ابری اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون حالا شبا به یاد اون زل می زنم به آسمون دلم می خواد داد بزنم این بود قول و قرارمون تو رفتی و از خودتم نذاشتی حتی یه نشون

پروردگارا! به من بیاموز دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند گریه کنم برای کسانی که هیچگاه غمم را نخوردند لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند محبت کنم به کسانی که محبتی در حقم نکردند عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند

تا قاف ترین قله ی هستی سیمرغ ترین همسفرم باش من مرغ اسیر دل دریاچه ی نورم تا پر بکشم سوی خدا بال و پرم باش

در این بازار  دنبال چه می گردی نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی اگر خواهی نجات از دام این دوران  برو بگذر از این بازار از این مستی و طنازی

گاهی خیال می کنم از من بریده ای بهتر زمن برای دلت برگزیده ای از من عبور می کنی و دم نمی زنی تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای